Mooi en informatief

Dankzij het kookboek Granen van Molly Brown ging er voor mij een nieuwe wereld open.
Wanneer je (nog) thuiswonende dochter van 21 besluit, niet geheel onverwachts, vegetariër te worden, heb je hulp nodig. Zeker als de beide mannen aan tafel, zoon- en manlief, vervent vleeseter zijn. We wisten niets van vleesvervangers, granen, gedroogde peulen etc. Het eerste wat ik dan doe, zoals bij elk nieuw probleem c.q. uitdaging, is een boek kopen. Het liefst een mooi boek, zeker wanneer het een kookboek betreft. In de winkel ben ik gevallen voor dit kookboek Granen. Mooie lay-out, bij elk gerecht een mooie foto en hele leuke tekeningetjes.
En heel belangrijk: uitleg over granen, peulvruchten en zaden. Hoe je ze het beste kunt bereiden, gebruiken en bewaren. Waar ze vandaan komen, bij welke gerechten ze het beste passen, welke voedingsstoffen erin zitten en een foto. Dat helpt bij het boodschappen doen.
Het boek is onderverdeeld in alle mogelijke eetmomenten op een dag. Ontbijt, soepen, salades, pilafs, risotto’s, hoofdgerechten, bijgerechten, nagerechten en brood.
Je kan met dit kookboek bij de hand de hele dag vullen met granen.
Het eerste recept wat ik maakte, was direct een groot succes. Voor onze dochter maar ook zeker voor de vleeseters. Het vlees hebben ze geen moment gemist.

Dit gerecht is geïnspireerd op Sicilië, omdat het speelt met bittere en zoete smaken in een en dezelfde schotel.
Gegrilde venkel & roodlof met tarwe, geitenkaas & pijnboompitten
Aantal personen: 4 (als hoofdgerecht)
Voorbereiding: 20 minuten, plus een nacht weken
Bereidingstijd: 1 uur 15 minuten
Ingrediënten:
1 el balsamicoazijn, plus een extra scheut
75 ml extra vergine olijfolie
wat citroensap
zout en wat versgemalen peper
75 g tarwekorrels, een nacht geweekt, afgespoeld en uitgelekt
40 g rozijnen
3-4 el olijfolie, en wat extra om mee te bestrijken
4 stronkjes roodlof, het harde onderste deel eraf gesneden
2 stuks venkel, de harde buitenste delen verwijderd, de onderkanten eraf gesneden en in de lengte in kwarten gesneden
2 el grofgehakte platte peterselie
25 g pijnboompitten, geroosterd
125 g geitenkaas, verbrokkeld

Maak de dressing: meng de balsamicoazijn, de extra vergine olijfolie, wat citroensap en zout en peper door elkaar.
Bedek de tarwekorrels met koud water, in een pan. Breng aan de kook, zet het vuur lager en kook ze 1 uur, of nog een kwartiertje langer. De korrels moeten zacht zijn, maar mogen geen puree worden. Laat meteen uitlekken en schud ze om met de helft van de dressing. Breng goed op smaak met zout en peper en zet apart.
Doe de rozijnen en een steelpan en voeg genoeg water toe, zodat ze onder water staan. Breng aan de kook, zet het vuur uit en laat de rozijnen ongeveer 15 minuten wellen.
Giet intussen 3 tot 4 eetlepels olijfolie in een lage schaal, voeg een scheut balsamicoazijn toe en wat peper en zout om een marinade te maken. Snijd elk stronkje roodlof in vieren en leg ze meteen in de marinade. Keer ze een paar keer zorgvuldig om. Zet apart.
Kook de venkel gaar in rustig kokend water, in ongeveer vier minuten, of totdat deze zacht is. Neem de venkel uit de pan en laat goed uitlekken.
Verhit een grillpan totdat deze erg heet is. Bestrijk de stukken venkel met olijfolie en grill ze aan beide zijden, totdat ze licht beginnen te kleuren. Zet apart (in een schaal). Grill ook de stronkjes roodlof totdat ze zacht zijn aan de buitenkant, maar nog stevig binnenin. Leg ze bij de venkel. Schep er de peterselie en de overige dressing voorzichtig doorheen.
Schep de tarwekorrels in een lage serveerschaal, of verdeel ze over 4 bordjes. Schep de gegrilde groente erop. Verdeel de uitgelekte rozijnen erover en bestrooi met pijnboompitten en de geitenkaas.

Dankzij ervaring en tips uit andere kookboeken kan je sommige stappen in dit boek op eenvoudigere wijze uitvoeren.
Zo wel ik rozijnen bijvoorbeeld door de waterkoker aan te zetten en dat over de rozijnen te gieten. Niets in een pannetje op het vuur.
En je leert natuurlijk al strijdend. Zo kom je erachter dat er ook in de wereld van de Tarwe er snelkokende varianten zijn. Lees dus ook de bereiding op de verpakking. Wanneer je dat al in de winkel doet ,kan je daar besluiten of je nog tijd hebt om bijvoorbeeld het product te wellen. De meeste producten uit dit kookboek kan ik dan ook goed vinden in een natuurwinkel. Zelfs in de gemiddelde provincie stad waar wij wonen.
Maar, jammer genoeg, lukt niet alles. De eerste keer dat ik het bovenstaande recept kookte, had ik roodlof. Daarna niet meer. Witlof kan dan ook. Doet niets af aan de smaak, maar het oog wil ook wat; het was een bleekscheet salade geworden. Naast de uitdaging van het vegetarische had ik nu ook nog de uitdaging van het koken volgens de kleurenleer erbij gekregen. De keer daarna heb ik hem gemaakt met radicchio.
Het boek biedt dus duidelijk ruimte voor eigen interpretaties en inzichten maar is ook prima te gebruiken door een minder ervaren kok: elke stap wordt zeer uitgebreid beschreven.